بررسی اثر اولنار واریانس در بیماری کین باخ

زمینه: علت بیماری کین باخ در استخوان لونیت بطور قطع مشخص نیست. جریان خون رسانی، شکل استخوان لونیت و وضعیت اولنار واریانس از علل آن شمره شده است. سالیان درازی است که اولنار واریانس را از عامل مهم مستعد کننده بیماری کین باخ شمرده اند. با این همه نقش اولنار واریانس منفی در بیماری کین باخ محل بحث و جدلهای زیادی بوده و مطالعاتی نیز اخیرا بر عدم دخالت اولنار واریانس منفی در شکل گیری بیماری دلالت داشته اند. هدف مطالعه حاضر روشن کردن نقش اولنار واریانس منفی در بیماری کین باخ در بیماران ایرانی بوده است.روش کار: در این مطالعه اولنار واریانس در شرایط استاندارد در 90 مچ نرمال و در 67 بیمار مبتلا به بیماری کین باخ که در 15 سال گذشته تحت عمل جراحی قرار گرفته اند اندازه گیری شد. همبستگی بین سن، جنس و اولنار واریانس سنجیده شد. و همینطور ما سعی کردیم تا نقش اولنار واریانس را در تکوین بیماری کین باخ مشخص کنیم.یافته ها: متوسط اولنار واریانس در افراد سالم 0.477 میلی متر و در افراد مبتلا به بیماری 0.955- میلی متر بود. دو گروه از نظر سن همسان بودند و بعد از طبقه بندی بر اساس جنس و مطالعه مشخص شد که جنسیت هم نقشی در بروز بیماری ندارد. در مطالعه بر روی گروه کنترل ارتباط معنی داری در همبستگی سن و جسن با میزان اولنار واریانس یافت نشد. ولی در مقایسه بین دو گروه کنترل و گروه بیماران مبتلا به بیماری کین باخ ارتباط بین بیماری کین باخ و اولنار واریانس منفی از نظر آماری معنی دار بود.نتیجه گیری: علیرغم برخی گزارشات اخیر اولنار واریانس منفی هنوز از علل مستعد کننده بروز بیماری کین باخ به شمار می رود.